Her nedense anlayamadığım bür sürü şey var. Bir sürü insan girip çıkıyor neden gelip gidiyorlar hemde ellerinde kocaman ağaçlarla. Birde tek tek başıma gelip “amanda aman amanda aman” demeleri. Ne demek ki bu amanda aman.... Hiç anlamadım çok komikler. Hele bazıları hem bu lafı söylüyor birde yüzüme tükürüyor. 

Yani şöyle amanda aman amanda aman tü tü tü tü......sonunada bir maşallah ekliyorlar ki maşallah’ı hiç anlamadım.

Sonunda gidiyoruz. Ev denilen bir yer anladığım kadarıyla yaşayacağımız yer. Neye benzediğini çok merak ediyorum.

Babam beni kucağında merdivenlerden çıkarırken ben oğluma bir oda yaptım krallara layık deyip durdu. Neden bana oda yapıyor ki ben annemin koynunda yatıcam o heralde başka türlü düşünmüş bilmiyor ki ne yaparsa yapsın beni annemin kucağındaki o kokudan ayıramaz.

Galiba babam ve benim aramda soğuk savaşlar yaşanacak. Annemi paylaşamayacağımız kesin ama eminim ki her seferinde ben kazanıcam. Annemin bana nasıl baktığını gördükten sonra babam şimdiden mağlup.

Evde ilk gecemiz.

Annemle geçirdiğim en güzel vakitlerden biri karnımı doyurduğu vakit.

Neredeyse kafamdanda büyük ben benzetmeyle söylüyorum iki tane çeşme annemler meme diyor ben çeşme demeyi daha çok seviyorum uçlarında kahverengi muslukları var yukarıdan bastırınca o musluklar akmaya başlıyor.

O musluklardan akan tatlı suyu içmeyi çok seviyorum. Birde elimi üzerine koyunca deymeyin keyfime aramızda öyle bir çekim ve elektriklenme oluyor ki bunu ne ben anlatabilirim nede sizin beni anlama kapasitenizin olduğunu düşünüyorum. Oyleki siz olsanız sabahtan akşama kadar o çeşme başından kalkmak istemezsiniz.

Bazen düşünüyorum babamda neden böyle çeşmeler yok onun tek yapabildiği eve geldiğinde beni kucağına alıp büyük bir gürültü kopararak öpmesi inanın bu yüzden kulaklarım sağır olacak. 

Birde altımı açıp oramla buramla oynayıp aman benim oğlum erkekmi, aman benim oğlumunkide büyüyecek mi gibi benim için anlamsız lafları söylemekten geri kalmıyor.